Na początku każdego roku przedsiębiorcy i osoby prywatne zastanawiają się, jaka deklaracja PIT jest obowiązkowa w ich przypadku. W urzędzie skarbowym można znaleźć różne formularze, dlatego też wiele osób – zwłaszcza tych, które pierwszy raz mają do czynienia z fiskusem – ma problem z określeniem, który dokument jest wiążący w ich przypadku. W takiej sytuacji warto poradzić się kompetentnej osoby (np. urzędnika lub pracownika biura rachunkowego). Wszystkie potrzebne informacje można znaleźć również w poniższym artykule. Dowiedz się zatem, kiedy powinieneś sięgnąć po PIT-37, a kiedy wymagane jest rozliczanie się na podstawie PIT-36.
PIT 36 i PIT 37 – podobieństwa
Nie zawsze jest łatwo określić, który PIT wybrać w określonej sytuacji. Choć oba formularze nie są tym samym i istnieją między nimi zasadnicze różnice, należy też mieć świadomość łączących je podobieństw. Przede wszystkim są to deklaracje, które należy złożyć w urzędzie skarbowym każdego roku do 30 stycznia, ewentualnie do następnego dnia roboczego następującego po weekendzie lub dniu świątecznym. Formularze te udostępniają możliwość rozliczania się przy wykorzystaniu różnych ulg podatkowych i odliczeń. Można je rozliczać samodzielnie lub z małżonkiem. Za ich pomocą często rozliczają się także osoby samotnie wychowujące dzieci. Trzeba też mieć świadomość, że PIT-36 i PIT-37 odnoszą się do przychodów rozliczanych w oparciu o zasady ogólne. Dotyczy to skal podatkowych 17% i 32%.
Rozliczanie przychodów opodatkowanych na zasadach ogólnych zwykle daje możliwość korzystania z różnych odliczeń, w tym odliczenia kwoty wolnej od podatku. Jest to tym bardziej korzystne, jeśli wziąć pod uwagę fakt wzrostu tej kwoty w ostatnich latach.
PIT-36 – kto powinien po niego sięgnąć?
Co od zasady, PIT-36 dotyczy wszystkich podatników, którzy w danym roku podatkowym uzyskali przychody opodatkowane zgodnie ze skalą podatkową bez pośrednictwa podatników. Odnosi się to również do prowadzenia działalności, z której uzyskuje się przychody pochodzące ze źródeł znajdujących się poza granicami kraju. Dotyczy to także prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych. Nie ma tutaj znaczenia, czy podatnik spełnił wszystkie kryteria konieczności rozliczania się w oparciu o PIT-37. Spełnianie wyszczególnionych powyżej kryteriów stanowi uzasadnioną przesłankę do rozliczania się w oparciu o przygotowany wcześniej formularz PIT-36.
Rozliczanie się w oparciu o konkretny formularz zależy od faktu uzyskiwania dochodów albo za pośrednictwem płatników, albo bez takiego pośrednictwa. W tym pierwszym przypadku trzeba rozliczać się za pomocą PIT-37. Jeśli natomiast podatnik uzyskuje dochody bezpośrednio, zobowiązany jest do odprowadzania składek na podstawie PIT-36.
PIT-36 muszą składać osoby, które w danym roku prowadziły pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną za pomocą skali podatkowej (dotyczy to także działalności w specjalnych działach produkcji rolnej). Ponadto zobowiązanie to dotyczy osób uzyskujących przychody z pracy za granicą oraz przychody z tytułu najmu, podnajmu oraz dzierżawy i poddzierżawy określonych dóbr ruchomych i nieruchomych. PIT-36 muszą też złożyć osoby rozliczające się dochody pochodzące z innych źródeł, pod warunkiem, że są one opodatkowane na zasadach ogólnych przy wykorzystywaniu obligatoryjnej stawki podatkowej.
PIT-37 – kto musi rozliczać się za jego pomocą?
PIT-37 jest od lat najpopularniejszą deklaracją, za pośrednictwem której rozlicza się najwięcej osób. Zwykle dotyczy to ludzi wykonujących pracę na umowę o pracę, choć należy sięgać po niego także w wielu różnych innych przypadkach. Dotyczy on bowiem także m.in. osób rozliczających się na podstawie wykonywanych umów cywilnoprawnych, od których na mocy obowiązującego prawa trzeba odprowadzać podatek w określonej wysokości na rzecz właściwego urzędu skarbowego.
PIT-37 to zatem formularz, który powinny obligatoryjnie wypełniać osoby pobierające wynagrodzenia pochodzące ze stosunku pracy, stosunku służbowego, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Dotyczy to także osób pobierających emerytury i renty krajowe, jak również zasiłki i świadczenia przedemerytalne. Na podstawie PIT-37 rozliczają się również stypendyści oraz osoby pobierające zasiłki pieniężne z tytułu określonego ubezpieczenia społecznego. Podobnie musi postąpić osoba uzyskująca przychody z działalności prowadzonej osobiście w oparciu o umowę zawartą ze zleceniodawcą (może to być np. umowa-zlecenie albo umowa o dzieło, a także kontrakt menadżerski). PIT-37 jest też formularzem obowiązkowym w przypadku osób uzyskujących przychody z tytułu praw autorskich i innych praw majątkowych oraz z tytułu członkostwa w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych.
Reasumując, trzeba stwierdzić, że PIT-36 dotyczy dochodów z zagranicy oraz innych źródeł niż te uiszczane przez płatnika. Dotyczy to także samodzielnego prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Wszystkie pozostałe przypadki kwalifikują się raczej do wypełniania standardowego PIT-37.
Autor: Łukasz Stachurski
Źródła:
