1--------------882 2--------------808 3--------------1473

Nabycie usług cateringowych w kosztach firmy - o czym należy pamiętać

Opublikowano:

Wydatki do firmy dotyczące różnego rodzaju żywności częściej lub rzadziej występują w każdej wielkości firmie. Jednym z takich zakupów są usługi cateringowe. W skład tych usług wchodzi przygotowanie gotowego posiłku i dostarczenie go pod wskazane przez firmę miejsce. Powstaje w tym miejscu wątpliwość. Czy wydatki na catering stanowią koszty uzyskania przychodu? Od czego to zależy?

Wydatki na catering nie zawsze i nie w każdej sytuacji będą mogły być uznane za koszt uzyskania przychodu. Dlaczego? Odpowiedź przedstawiono w niniejszej publikacji. Trzeba podkreślić też, iż niekiedy wydatki na catering mogą skutkować obowiązkiem doliczenia ich wartości do wynagrodzenia ze stosunku pracy.

 

 

Spis treści:

  1. Usługi cateringowe, czyli jakie?
  2. Koszt uzyskania przychodu
  3. Usługi cateringowe a zasadność poniesienia kosztu
  4. Wydatki na catering dla pracowników, kontrahentów w siedzibie firmy
  5. Wydatki na catering dla kontrahentów na spotkaniach czy szkoleniach
  6. Wydatki na catering dla pracowników, zleceniobiorców i nie tylko w czasie realizacji projektów
  7. Wydatki na catering nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów z pewnym wyjątkiem

 

 

Usługi cateringowe, czyli jakie?

Czym są usługi cateringowe? Dla lepszego wytłumaczenia warto odnieść się do zdefiniowania usług gastronomicznych. Usługa gastronomiczna polega przede wszystkim na przygotowaniu posiłku, wytworzeniu tego posiłku w siedzibie restauracji i podanie tego posiłku do spożycia nabywcy na miejscu.

Usługi gastronomiczne mogą przybierać nieco inny format (przebieg) obsługi niemniej podstawa jest taka jak powyżej zaprezentowano.

Usługi cateringowe polegają z kolei na przygotowaniu przez restaurację bądź inny podmiot przygotowujący posiłek, wytworzeniu gotowego posiłku i dostarczeniu go na wskazane miejsce zgodnie z zamówieniem nabywcy.

 

Koszt uzyskania przychodu

Prawodawca podkreśla w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 zwanej dalej ustawą o PDOF) oraz w analogicznych przepisach ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805), iż wydatki poniesione przez podatnika i uznane przez niego za koszty uzyskania przychodów muszą spełniać określone przesłanki:

  1. być przeznczone na cele prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej,
  2. przyczyniać się do osiągania i zabezpieczenia przychodów z działalności,
  3. być powiązane z uzyskiwanymi przychodami (powiązanie przyczynowo-skutkowe),
  4. muszą być prawidłowo udokumentowane,
  5. nie mogą występować w katalogu kosztów ustawowo wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.

 

 

UWAGA!

To podatnik jest zobligowany do analizy zasadności poniesienia każdego wydatku firmowego. To oznacza, że to podatnik jest odpowiedzialny za uzasadnienie racjonalności poniesienia wydatku na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

 

 

Usługi cateringowe a zasadność poniesienia kosztu

Pracodawcy dla zwiększenia komfortu pracy, zapewnienia ciągłości pracy czy też na skutek wielu innych czynników decydują się niejednokrotnie na zakup usług cateringowych dla swoich pracowników, wspólników, kontrahentów czy innych grup współpracowników. Nie ma tu mowy o zapewnieniu wyżywienia tym osobom a o konkretne okoliczności, które wymagają zapewnienia posiłku w ramach nabycia usług cateringowych. Zakup ten musi bowiem przyczynić się do zabezpieczenia bądź zwiększenia przychodów i być związany z celami prowadzonej działalności.

W tym miejscu należałoby zadać sobie pytanie czy wydatki na catering mogą stanowić koszty uzyskania przychodu? Mogą, jeżeli znajdują racjonalne uzasadnienie. Nie chodzi tutaj o prostą odpowiedź TAK lub NIE.

Jeżeli proces zarządzania firmą, prowadzenia sprzedaży, kontroli intensywności pracy czy też zmiany sposobu realizacji tej pracy (będą miały miejsce inne przyczyny) wówczas zapewnienie posiłku może być nieodzownym elementem, bez którego nie sposób osiągnąć firmowych celów. Podatnik patrzy w taki sposób na swoje wydatki, iż większość z nich zaliczył by bez wahania do kosztów uzyskania przychodów. Nie można powiedzieć, że podatnik nie ma po prostu dostatecznej wiedzy co do zasadności poniesienia tego wydatku.

Wręcz przeciwnie. Warto podkreślić, że tak naprawdę to podatnik zna wszystkie okoliczności, na które składa się dokonanie danego wydatku. Wiele z tych okoliczności nie jest w stanie pragmatycznie przedstawić choć wie, że zaistniały. Niemniej musi jednak zdawać sobie sprawę, że ciężar udowodnienia zasadności poniesienia wydatku spoczywa właśnie na nim. Na nikim innym a tylko na nim.

Z drugiej strony obserwatorem transakcji jest fiskus, który nieraz z dużą dozą drobiazgowości analizuje czy wskazany przez podatnika wydatek w świetle formalno-prawnym może stanowić koszt uzyskania przychodu.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż fiskus nie ocenia racjonalności poniesienia wydatku o czym często wspomina w wydanych interpretacjach indywidualnych. Oceny zasadności poniesienia wydatku dokonuje podatnik. Fiskus natomiast weryfikuje czy w świetle przepisów dany wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

Warto tutaj przytoczyć dwie starsze już fragmenty interpretacji indywidualnych, które wskazują na fundament istoty kosztów uzyskania przychodów m.in. w świetle wydatków na usługi cateringowe (oba stanowiska to pozytywne rozstrzygnięcia, czyli na korzyść podatnika):

  1. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 09.11.2010 r. o sygn. : IBPBI/2/423-1517/10/MS – „(…) Wydatki poniesione w związku z organizacją spotkań pomiędzy członkami zarządu, a pracownikami oraz spotkań z kontrahentami odbywających się w siedzibie Spółki na nabycie artykułów spożywczych (m.in. wody, herbaty, kawy, cukru, mleka, śmietanki, słodyczy), usług gastronomicznych, jak również cateringu, jeśli nie noszą znamion wystawności, jako wydatki nie wymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 updop. Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak również prawidłowym udokumentowaniem. (…)”.
  2. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w z dnia 12.03.2012 r. o sygn.: IPTPB3/423-318/11-4/PM – „(…) Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż okien do poddaszy wraz z akcesoriami i wyłazów dachowych. W związku z tym prowadzonych jest szereg rozmów biznesowych w siedzibie firmy. Podczas takich rozmów serwowany jest zwyczajowy, drobny poczęstunek, tzn. kawa, herbata ciastka, napoje. Z tego poczęstunku korzystają kontrahenci i pracownicy firmy oddelegowani do rozmów. W przypadku kontrahentów zagranicznych, w trakcie przedłużających się rozmów handlowych zamawiana jest usługa cateringowa polegająca na dostarczeniu przygotowanego posiłku.

Spożywane podczas spotkań posiłki nie mają charakteru wytwornego, okazałego czy wyszukanego i nie służą tylko konsumpcji, lecz towarzyszą rozmowom handlowym, co jednocześnie służy realizacji zwiększenia przychodów (celom biznesowym), a ponadto zaspokaja podstawowe ludzkie potrzeby. Wydatki te ponoszone w związku ze spotkaniami z kontrahentami i pracownikami w siedzibie Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. (…)”.

Warto w tym miejscu zaznaczyć jeszcze kwintesencję wyroku wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu z dnia 19.08.2020 r. o sygn. I SA/Po 374/20. WSA stwierdza, że „(…) kosztem uzyskania przychodu może być uznany wydatek na poczęstunek dla kontrahenta, tym bardziej więc drobny poczęstunek dla pracownika zatrudnionego na podstawie umowy cywilnoprawnej, o jakim mowa we wniosku o wydanej interpretacji indywidualnej, może być uznany za koszt uzyskania przychodu, jeśli służy on uzyskaniu bardziej wydajnej pracy, chociażby poprzez minimalizowanie przerw w trakcie jej świadczenia na "organizowanie" we własnym zakresie napoju lub drobnej przekąski (…)".

 

Wydatki na catering dla pracowników, kontrahentów w siedzibie firmy

Pierwszą interesującą sytuacją będącą przedmiotem interpretacji indywidualnej z dnia 02.04.2021r. o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.6.2021.2.ŚS jest działalność prowadzona przez spółkę akcyjną polegająca na doradztwie w zakupie, montażu, serwisowaniu maszyn przemysłowych (urządzenia telekomunikacyjne).

Spółka nabywa na cele działalności produkty typu: kawa, herbata, mleko, cukier, woda mineralna, soki, słodycze, owoce a więc produkty o charakterze podstawowym bez jakiegokolwiek charakteru wystawności (charakter produktów nie wychodzi poza ogólnie przyjęte normy w biznesie). Spółka dokonuje także wydatków na produkty dostarczone usługą cateringową.

Wszystkie te produkty spółka kupuje dla swoich pracowników, współpracowników oraz kontrahentów i udostępnia je podczas:

  • spotkań pracowników,
  • spotkań ze współpracownikami oraz kontrahentami (kawa i ciastka dostępne na paterach rozłożonych na stołach w pomieszczeniach, gdzie odbywają się spotkania),
  • wewnętrznych narad,

- w trakcie których omawiane są założenia, cele oraz inne ważne zagadnienia dotyczące bieżącej i przyszłej działalności spółki.

Produkty te są też ogólnie dostępne w przestrzeni wspólnej, w tym m.in. kuchniach pracowniczych oraz pomieszczeniach socjalnych oraz w pomieszczeniach ogólnodostępnych. Dostęp do produktów jest nielimitowany dla wszystkich powyższej wspomnianych grup osób.

Spółka udostępnia powyższe produkty spożywcze celem:

  • zwiększenie komfortu osób uczestniczących w naradach oraz spotkaniach,
  • stworzenia pozytywnej atmosfery na spotkaniach.

 

Wszystko to ma wpływ na prowadzoną działalność spółki bowiem pomyślne spotkanie (z pracownikami lub z kontrahentami) to korzyści ekonomiczne dla spółki. Produkty spożywcze dla pracowników udostępniane są w siedzibie spółki tylko w godzinach ich pracy i mają na celu poprawę atmosfery w pracy, wspomaganie dobrej kondycji i samopoczucie pracowników, co może mieć bezpośrednie przełożenie na wzrost motywacji a także wydajności pracy.

Produkty spożywcze udostępnione pracownikom stanowią jedynie świadczenie obowiązkowe (BHP) na gruncie:

  1. ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465),
  2. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650),
  3. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28.05.1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. nr 60, poz. 279).

Fiskus zgodził się ze spółką, iż wydatki na wymienione wyżej artykuły spożywcze i catering mogą w tych okolicznościach stanowić koszty uzyskania przychodów w spółce.

 

Wydatki na catering dla kontrahentów na spotkaniach czy szkoleniach

Drugim interesującym przypadkiem będącym przedmiotem interpretacji indywidualnej z dnia 20.08.2012r. o sygn. IBPBI/2/423-819/12/AP jest sytuacja, w której Wnioskodawcą jest spółką prawa handlowego i w ramach niej prowadzi dystrybucje napędów do urządzeń mechanicznych jak i elektronicznych.

W siedzibie firmy odbywają się spotkania z kontrahentami na których ma miejsce drobny, zwyczajowy poczęstunek (kawa, mleko, soki, woda, herbata, słodycze, owoce - drobne, niedrogie artykuły, które nie świadczą o okazałości czy wytworności). Spółka organizuje także szkolenia związane z jej działalnością. Na tych szkoleniach prezentowane są m.in. historia Spółki, przedmiot działalności, funkcjonowanie produkcji, aktualnie dostępne wersje oprogramowania do różnych typów maszyn, prezentacja produktów spółki a także najczęstsze przyczyny awarii produktów wraz ze sposobami ich zapobiegania.

Szkolenia te mają charakter:

  1. odpłatny w cenę szkolenia wliczony jest m.in. poczęstunek, catering, nocleg, kolacja,
  2. nieodpłatny spółka zapewnia drobny poczęstunek dla kontrahentów typu ciasto, owoce, kawa, mleko, soki, woda, ciasteczka, herbata) lub catering obejmujący tylko drobne przekąski typu kanapki, kawa, herbata, soki.

Spółka spotyka się ze swoimi kontrahentami również poza swoją siedzibą w celu omówienia wyłącznie spraw biznesowych (ustalanie warunków sprzedaży, przedstawienie oferty, negocjowanie postanowień, umów) i ponosi na tych spotkaniach koszty zapewnienia posiłku (nie mającego charakteru okazałej ani wykwintnej kolacji, obiadu, lunchu) kontrahentom a więc wydatki na usługi gastronomiczne.

Fiskus w tym przypadku opowiedział się twierdząco za ujęciem wydatków na catering w kosztach firmy (a także wydatków na drobny poczęstunek w siedzibie firmy jak i na usługi gastronomiczne na spotkaniach poza siedzibą firmy).

Ponadto stwierdził, że „(…) Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka ponosi m.in. wydatki na organizację odpłatnych szkoleń w tym wydatki na poczęstunek, catering, kolację, nocleg (które są wliczone w cenę szkolenia),

Mając powyższe na uwadze, za prawidłowe należy uznać stanowisko Spółki zgodnie z którym wydatki, wliczone w cenę szkolenia, poniesione na nabycie poczęstunków, catering, kolację, nocleg, dla uczestników szkoleń nie mają charakteru wydatków związanych z reprezentacją, lecz są wydatkami związanymi z realizacją postanowień kontraktu/umowy pomiędzy Spółką a kontrahentami. Wydatki takie stanowią zatem w Spółce koszty uzyskania przychodów, o ile do jej przychodów zaliczone zostały, wniesione przez kontrahentów opłaty za szkolenia, w wysokość których koszty te zostały wkalkulowane. (…)”.

 

Wydatki na catering dla pracowników, zleceniobiorców i nie tylko w czasie realizacji projektów

Kolejnym interesującym przypadkiem będącym przedmiotem interpretacji indywidualnej z dnia 24.02.2023r. o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.720.2022.1.KK jest sytuacja, w której Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego i w ramach niej prowadzi produkcję i dystrybucję filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych, a także związaną z projekcją filmów.

Ze spółką współpracują artyści, reżyserzy, operatorzy, pracujący na planie zdjęciowym. Część z tych osób to osoby pozostający ze spółką w stosunku pracy. Inni świadczą usługi na postawie umów cywilnoprawnych. Jeszcze inni podpisali ze spółką umowy o dzieło. Wszystkie te osoby określono w dalszej części pracownikami.

Spółka w ramach prowadzonej działalności tworzy nagrania filmów, programów. Godziny pracy niejednokrotnie przekraczają standardowe 8 godzin. Nagrania odbywają się nieraz w bardzo różnych miejscach o bardzo zróżnicowanym dojeździe do tych miejsc. Samodzielna organizacja posiłku przez pracowników mogłaby być wręcz niemożliwa.

Wobec powyższego spółka zamawia catering dla pracowników. Produkty dostarczane w ramach cateringu dostępne są dla pracowników tylko podczas ich pracy (podczas prac nagrań filmów, programów telewizyjnych, nagrań wideo). Produkty te nie posiadają znamion wystawności i nabyte są celem zapewnienia ciągłości pracy. To z kolei przyczynia się do zapewnienia bieżącego generowania przychodów z działalności spółki.

Należy dodać, iż pracownicy nie ponoszą żadnych wydatków dotyczących nabytych przez spółkę dla nich usług cateringowych. Fiskus uznał w powyższych okolicznościach stanowisko podatnika za prawidłowe a zatem wydatki na zakup usług cateringowych mogą zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodu spółki.

 

Wydatki na catering nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów z pewnym wyjątkiem

Nie zawsze wydatki na usługi cateringowe będą stanowić koszty uzyskania przychodów. Jednym z bardziej wyrazistych przykładów jest przypadek zawarty w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 03.02.2023r. o sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1138.2022.2.MJ.

W omawianej sytuacji podatnik prowadzi jednoosobową działalność polegającą na ratownictwie medycznym. Dochody z działalności opodatkowuje skalą podatkową. Podatnik pracuje w systemie 12 bądź 24 godzin dziennie. W karetce spędza często 10 godzin.

Podatnik sądzi, że aby w ogóle mógł prowadzić działalność i uzyskiwać bieżące przychody musi korzystać z usług cateringowych, które umożliwiają spożycie gotowego posiłku bez konieczności poświęcania czasu na jego przygotowanie. Podatnik przecież prowadząc tak specyficzną działalność odpowiada za zdrowie i życie osób poszkodowanych, do których jeździ na ratunek. Wobec tego musi zachować sprawność fizyczną jak i umysłową. Gdyby podatnik pracował bez posiłku narażał by poszkodowanych jak i cały zespół ratowniczy z uwagi na to, iż także jest kierowcą karetki a co za tym idzie nie mógłby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie działalności a więc nie byłby w stanie osiągać bieżących przychodów jak i zabezpieczyć uzyskiwanie przyszłych przychodów.

Fiskus stwierdził jednak, że „(…) wydatki związane z zakupem cateringu dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą, czyli dla Pana, mają charakter wydatków osobistych związanych z zaspokojeniem potrzeb żywieniowych, bowiem niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi spożywać posiłki. Dlatego też, wydatki poniesione na zakup cateringu stanowią spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej.

Zatem wydatki poniesione na zakup cateringu nie mają bezpośredniego związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą i nie są wydatkami ponoszonymi w celu powstania lub zwiększenia przychodów oraz zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Brak w tym przypadku związku przyczynowo-skutkowego wyklucza możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. (…).”

W takim samym tonie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 03.03.2022r. o sygn. 0112-KDIL2-2.4011.979.2021.2.IM.

W omawianej interpretacji podatniczka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu gabinetu stomatologicznego, z której dochody opodatkowuje skalą podatkową. W firmie występuje także zleceniobiorca świadczący dla niej także usługi stomatologiczne.

Czas trwania jednego zabiegu jest bardzo zróżnicowany i często trwa kilka godzin. Zabiegów w ciągu dnia jest kilka. Dlatego podatniczka zdecydowała o zakupie usług cateringowych dla siebie i swojego zleceniobiorcy.

Podatnika uważa, że zapewnienie posiłków spowoduje wzrost efektywności, wydajności pracy, wzrost koncentracji na wykonywanych zabiegach oraz zwiększenie jakości pracy zespołowej jak i skróci czas wykonywanych usług. To wszystko powoduje, iż poniesienie wydatków na catering ma związek z osiąganymi przychodami z działalności gospodarczej.

Fiskus uznał, że „(…) Zatem wydatki te (zakup usług cateringowych dla Pani) nie mają bezpośredniego związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą i nie są wydatkami ponoszonymi w celu powstania lub zwiększenia przychodów oraz zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Brak w tym przypadku związku przyczynowo-skutkowego wyklucza możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując - poniesione wydatki na zakup usług cateringowych dla współpracowników może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wydatki związane z zakupem usług cateringowych dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą (czyli dla Pani) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, ponieważ wydatki te mają charakter wydatków osobistych. (…)”

W podobnym tonie wypowiedział się też Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 17.05.2023r. o sygn. 0112-KDIL2-2.4011.178.2023.3.AG.

W tym przypadku dwie podatniczki prowadzą razem działalność w formie spółki cywilnej – praktykę dentystyczną. Spółka zatrudnia jedną osobę w wymiarze czasu pracy 1/2. Na mocy art. 16 ustawy - Kodeks pracy i chcąc zapewnić pracownikowi wyżywienie w miejscu pracy spółka chce wykupić dla pracownika catering dietetyczny.

Składał by się on z 3 do 5 posiłków dziennie i byłby udostępniony w ilości, w rodzaju i w dni robocze uzgodnione z pracownikiem.

Podatniczki uzasadniły racjonalność poniesienia wydatku na catering dietetyczny dla pracownika w następujący sposób:

  • wzrost ogólnego zadowolenia pracownika poprzez polepszenie warunków pracy,
  • zwiększenie wydajności pracy pracownika,
  • zminimalizowanie zdarzenia odejścia wykwalifikowanego pracownika co poskutkowałoby nawet koniecznością likwidacji spółki,
  • zwiększenie zabezpieczenia przychodów z działalności (szczególnie ważne z uwagi na prowadzenie działalności w małej miejscowości o kiepskiej infrastrukturze komunikacyjnej),
  • stworzenie właściwych warunków do wykonywania obowiązków służbowych,
  • zapewnienie pracownikowi szczególnych potrzeb żywieniowych o najwyższym standardzie (zapewnienia pracownikowi właściwej diety w stosunku do jego stanu zdrowia – pracownik choruje na cukrzycę)

Fiskus zgodził się z podatniczkami – wspólniczkami spółki cywilnej ale jednocześnie wspomniał w tych okolicznościach o obowiązku doliczenia go do wynagrodzenia ze stosunku pracy „(…) Reasumując - wydatki, które Państwo będą ponosić w związku z zapewnieniem pracownikowi cateringu dietetycznego (tj. wydatki ponoszone na zakup cateringu oraz koszty usługi dostawy, jeżeli nie będą uwzględnione w cenie zakupu cateringu), będą stanowiły Państwa koszt uzyskania przychodów.

Natomiast świadczenia w postaci sfinansowania pracownikowi wyżywienia nie można utożsamiać z ustawowymi obowiązkami pracodawcy związanymi z porządkiem w zakładzie pracy, w tym z organizacją pracy lub wyposażeniem pracowników w narzędzia i materiały niezbędne do wykonywania pracy. Czym innym jest bowiem organizacja stanowiska pracy, czym innym natomiast zapewnienie pracownikowi wyżywienia w sytuacji, gdy dobowa norma czasu pracy pracownika nie obejmuje wyżywienia, pracownik nie przebywa w podróży służbowej, a na pracodawcy nie ciąży ustawowy obowiązek finansowania wydatków żywieniowych pracownika.

Zauważam, że sfinansowanie przez Państwa ww. pracownikowi wydatków za posiłek jest wydatkiem ponoszonym w interesie pracownika i to jemu przyniesie wymierną korzyść, zważywszy, że koszty wyżywienia pracownik musi ponosić niezależnie od wykonywania (bądź nie) obowiązków służbowych.

Zasadą jest, że wszelkie świadczenia pozostające w związku ze stosunkiem pracy powinny być traktowane jako element wynagrodzenia za pracę i w ten sam sposób opodatkowywane, tj. wraz z wynagrodzeniem za miesiąc, w którym zostały pracownikowi przekazane, chyba że korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem sfinansowanie pracownikowi wydatków na catering dietetyczny będzie stanowić dla tego pracownika świadczenie skutkujące powstaniem przychodu ze stosunku pracy, od którego Państwo - jako płatnik - powinni obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, zgodnie z dyspozycją art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

(…)”.

 

 

 

 

 

Autor:

Krzysztof Ulicki

Podobne artykuły
Inne artykuły
Wersja DEMO - przetestuj za darmo! Załóż konto Systim w 15 sekund!