Zatory płatnicze to problem, z którym musi mierzyć się wiele małych i średnich firm. Nieterminowe opłacanie zobowiązań przez kontrahentów zwykle prowadzi do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, co skutkuje m. in. trudnościami z wypłatą wynagrodzeń dla pracowników, niemożnością zakupu surowców niezbędnych do produkcji czy też niezdolnością do spłaty zobowiązań wobec innych partnerów biznesowych. Na szczęście, z tego rodzaju problemami można sobie poradzić, stosując tzw. faktoring. Warto dowiedzieć się, co to jest oraz w jaki sposób z niego korzystać, ab finalnie można było wyjść obronną ręką z każdego kryzysu finansowego.
Definicja faktoringu
Pod pojęciem faktoringu zwykle rozumie się pewien instrument finansowy, którego zasadnicza istota sprowadza się do wystawiania faktur charakteryzujących się odroczonym terminem płatności, co pozwala na przyspieszenie odbioru należności za sfinalizowaną już usługę lub dostarczony towar. Firma, która zdecyduje się na skorzystanie z tego instrumentu, zyskuje dostęp do potrzebnych środków finansowych niemal od ręki, niezależnie od wyznaczonego na fakturze terminu.
Faktor przekazuje przedsiębiorstwu pieniądze natychmiastowo, po otrzymaniu zgłoszenia takiej konieczności. Ponadto w zakres usługi faktoringu wchodzą również regularne weryfikowanie sytuacji finansowej kontrahentów oraz monitorowanie wierzytelności. Dlatego też przedsiębiorstwa, które decydują się na skorzystanie z niej nie muszą pilnować faktur ani przypominać kontrahentom o konieczności ich terminowego opłacenia.
Zasady funkcjonowania faktoringu
Wszyscy potencjalni klienci są poddawani przez firmę faktoringową szczegółowej weryfikacji. Po pomyślnym przejściu wszelkich procedur z tym związanych obie strony podpisują umowę, w której jednym z najważniejszych punktów jest wyznaczony limit faktoringowy, czyli maksymalna kwota, którą faktor zobowiązuje się wypłacić przedsiębiorcy w ramach sfinansowania nieopłaconej przez kontrahenta faktury.
Do przeprowadzenia całego procesu nie jest wymagany osobisty kontakt między obiema stronami umowy. Zwykle prośba o wypłacenie środków wysyłana jest mailowo, a pieniądze trafiają na konto przedsiębiorcy. Aby je otrzymać, trzeba jednak przedstawić faktorowi dowód faktycznego zaistnienia nieopłaconej transakcji w postaci rachunku bądź faktury. Później do właściciela firmy trafia przelew, traktowany jako zaliczka na poczet otrzymania późniejszej wpłaty całego zobowiązania przez kontrahenta. Dzięki temu przedsiębiorstwo zachowuje płynność finansową, pozwalającą mu na normalne funkcjonowanie. Faktoring nie pociąga za sobą zadłużenia organizacji. Faktor od wyświadczonej usługi pobiera określoną prowizję, której wysokość zwykle nie jest zbyt wygórowana. A przedsiębiorca odzyskuje należność w bardzo szybki sposób.
Wysokość wydatków na faktoring
Koszt usługi zależy w głównej mierze od indywidualnych ustaleń pomiędzy przedsiębiorcą a faktorem. Niektóre firmy oferują możliwość darmowego załatwienia różnych formalności (np. założenia konta, przyznania limitu itp.). W takiej sytuacji klient jest zobowiązany do wniesienia opłaty jedynie wtedy, gdy zgłosi konieczność opłacenia faktury. Wysokość opłaty uzależniona jest zwykle od czasu finansowania faktury, im jest on krótszy, tym stawki okazują się proporcjonalnie niższe. Zwykle w koszt usługi włącza się prowizja oraz odsetki. Ta pierwsza stanowi procent wartości faktury poddanej finansowaniu. Odsetki natomiast oblicza się na podstawie dziennego oprocentowania bazującego na aktualnej wysokości stawki referencyjnej WIBOR. Warto pamiętać o tym, że usługa faktoringu podlega całkowitemu odliczeniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.
Typy faktoringu
Ogółem rzecz biorąc, wyodrębnia się dwa rodzaje faktoringu: faktoring pełny oraz niepełny. Pierwszy z nich występuje wtedy, gdy faktor przejmuje na siebie odpowiedzialność za windykację należności oraz ewentualną niewypłacalność kontrahenta. Ubezpieczenie zapewnia przedsiębiorcy możliwość zwolnienia z uiszczenia opłaty wobec faktora w przypadku, gdy kontrahent ostatecznie nie opłaci należności.
Faktoring pełny zazwyczaj stosowany jest przez duże firmy, które są w stanie sfinansować wysokie koszty ubezpieczenia. Wygoda tego rozwiązania polega na zwolnieniu przedsiębiorcy z konieczności martwienia się o nieopłaconą fakturę. Po wypłacie zaliczki faktoringowej wszystkie formalności związane z odzyskaniem długu spoczywają w rękach faktora, do którego należy windykacja należności.
Z kolei faktoring niepełny polega na finansowaniu faktur bez przejęcia ryzyka niewypłacalności partnerów biznesowych. Z tego rozwiązania zwykle korzystają mikro- i mali przedsiębiorcy ze względu na niższe koszty tego przedsięwzięcia. W tym wypadku odpowiedzialność za ewentualne opóźnienia w opłacaniu należności spoczywa na kliencie firmy faktoringowej. Brak spłaty zobowiązania przez kontrahenta oznacza konieczność zwrotu otrzymanej zaliczki przez przedsiębiorcę. Termin takiego zwrotu ustalany jest indywidualnie między firmami.
