Od jakiegoś czasu osoby, które nie ukończyły jeszcze 26 roku życia, mają możliwość korzystania ze specjalnej ulgi, zwanej „zerowym PIT dla młodych”. W praktyce oznacza ono możliwość zwolnienia z opodatkowania wynagrodzeń. Wspomniane regulacje dotyczą zarówno umów o pracę, jak i umów o pracę nakładczą i umów-zlecenie. Trzeba mieć jednak świadomość, że w praktyce nie wszystkie przychody oraz wynagrodzenia objęte są zwolnieniem, a na wysokość kwoty wolnej wpływa przede wszystkim wysokość wynagrodzenia brutto. Warto zatem dowiedzieć się, jak w praktyce wygląda kwestia zwolnień podatkowych z PIT oraz kto i kiedy może z niej skorzystać?
Ulga dla młodych „zerowy PIT” w praktyce
Zwolnienie z podatku dla młodych osób swym zasięgiem obejmuje przychody, które dana osoba uzyskuje ze stosunku pracy, stosunku służbowego, umów zlecenia, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy. Z tego udogodnienia mogą skorzystać osoby, które nie mają jeszcze 26 lat, a ich całościowe przychody uzyskane w ciągu całego roku podatkowego nie przekroczyły poziomu 85 528 zł.
Jest to bardzo korzystne rozwiązanie zarówno dla zatrudniającego, jak i zatrudnianego. Na tym pierwszym nie ciąży obowiązek składania oświadczeń o korzystaniu z ulgi dla młodych pracowników. Takie zwolnienie stosuje się automatycznie, począwszy od pierwszej wypłaty wynagrodzenia w danym roku. Warto mieć jednak świadomość, że nie jest to świadczenie obowiązkowe. Pracownik może zatem złożyć oświadczenie, że nie chce korzystać z tego typu udogodnień. Wówczas pobiera się z pensji zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
„Zerowy PIT” – ogólne zasady
Zwolnienie podatkowe dla młodych to świadczenie, z którego mogą skorzystać osoby z pensją miesięczną na poziomie do 7127 zł brutto. Dotyczy to także tych osób, których umowy opiewały na wyższe wynagrodzenie, ale były zawarte na krótszy niż 12 miesięcy okres. Limit zwolnienia dotyczy kwot brutto. To oznacza, że dochód „na rękę” w praktyce będzie niższy dla tych osób, które opłacają składki ubezpieczeniowe.
Warto mieć świadomość, że zwolnieniu nie podlegają różne świadczenia, takie jak zasiłki dla bezrobotnych, a także przychody uzyskiwane z tytułu umów stażowych oraz umów o praktyki absolwenckie. Ulga przysługuje od całości przychodów uzyskanych w danym roku, nawet jeśli wynagrodzenie za poprzedni rok zostało wypłacone w bieżącym roku podatkowym.
Przy ustalaniu limitu bierze się pod uwagę tylko kwotę wynagrodzenia brutto, wpisaną w danej umowie. Nie uwzględnia się tutaj natomiast koszty uzyskania przychodów i inne ulgi podatkowe, a także kwoty zwolnione z podatku na podstawie różnych przepisów. Jeśli pracownik wykonywał pracę najemną za granicą, rozlicza się całą wartość brutto wynagrodzenia, nie stosując przy tym kwot obniżonych o 30% diety za pracę za granicą. Niekiedy można zastosować koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% (nie dotyczy to kosztów autorskich). Przy nadwyżce przychodów koszty ich uzyskania pomniejszają przychód do jego realnej wartości. Pracownik może łączyć różne źródła przychodu, nie obawiając się przy tym ograniczenia prawa do ulgi. Nie można jednak zastosować przy tym kosztów autorskich w wysokości 50%.
Składki ZUS obliczone od przychodu zwolnionego z podatku nie można odliczać od dochodu, a składki zdrowotne od podatku. Gdy hipotetyczna zaliczka na podatek byłaby niższa niż składka zdrowotna, w takim razie składkę pomniejsza się o wysokość tej hipotetycznej zaliczki. Przy dochodach powyżej 85 528 zł można skorzystać z kwoty zmniejszającej podatek. To oznacza, że osoby, które zarabiają jeszcze o około 8000 zł więcej niż wymieniona kwota limitu, mogą korzystać ze zwolnień w opodatkowaniu dla młodych.
Deklaracje PIT w przypadku ulgi dla młodych
Osoby, które uzyskują wyłącznie przychody objęte ulgą dla młodych, składają roczną deklarację PIT, wskazując w niej łączną wartość zwolnionego z podatku przychodu. Jeśli jednak w danym przypadku został przekroczony limit ulgi dla młodych, w takiej sytuacji nadwyżkę w odpowiedniej wysokości trzeba zaznaczyć w rubryce kwot podlegających opodatkowaniu. Płatnicy, którzy wypełniają PIT-11 oraz PIT-4R zobowiązani są do wskazania całości wypłacanych wynagrodzeń – zarówno tych opodatkowanych, jak i zwolnionych z PIT.
Co zrobić, jeśli pracownik nie chce korzystać z ulgi?
Ulga dla młodych – jak każdy przywilej – nie jest obowiązkowa. Jednak od pracodawców oczekuje się, że automatycznie zaniechają oni pobierania zasiłku z pensji pracowniczej wypłacanej osobom do 26 roku życia. W przypadku, gdy dany pracownik nie chce korzystać z ulgi, musi złożyć do pracodawcy pisemny wniosek o ponowne opłacanie zaliczek. Pracodawca wówczas zobowiązany jest do powtórnego opłacania zaliczek podatkowych najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, gdy wniosek dotarł do pracodawcy. Warto mieć świadomość, że pracownik nie może zmienić raz podjętej decyzji przynajmniej do końca danego roku podatkowego. Ewentualny wniosek o ponowne korzystanie z ulgi może on zatem złożyć dopiero w nowym roku podatkowym.
Autor: Łukasz Stachurski
Źródła:
