Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców wystosował do Ministerstwa Finansów zapytanie czy zwolnione z opłacania składki ZUS pobrane z wynagrodzenia pracowników mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów przedsiębiorcy? Ministerstwo Finansów udzieliło objaśnień w tej kwestii.
W związku z wejściem w życie znowelizowanej już ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, wielu przedsiębiorców skorzystała z możliwości zwolnienia z nieopłaconych składek ZUS za okres trzech miesięcy od marca do maja 2020 roku.
Większość firma, która wniosek taki złożyła i spełniła wszystkie wymagania formalne do uzyskania zwolnienia z opłacania nieopłaconych składek, dostała już informację z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanym zwolnieniu wraz z adnotacją, iż stanowi to pomoc publiczną.
Ustawodawca w art. 31zx w/w ustawy z 2 marca 2020 r. wskazał wprost, że przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Może jednak pojawić się wątpliwość czy nieopłacone, ale wykazane w deklaracjach rozliczeniowych, składki mogą stanowić koszt uzyskania przychodu przedsiębiorcy.
Zgodnie z art. 22 ust. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składki ZUS są kosztem uzyskania przychodu w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały opłacone w określonych przepisami terminach.
W tym miejscu należy nadmienić, że obsługa przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zwolnienia z obowiązku opłacania składek, o których mowa w art. 31zo ustawy zwanej tarczą antykryzysową, realizowana jest w trybie umorzenia składek.
W związku z tym, że składki ZUS o których mowa powyżej, nie zostały de facto opłacone przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, nie powinny one zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym nie powinny pomniejszać podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Reasumując składki ZUS, z opłacania których podatnik został zwolniony na swój wniosek, na podstawie ustawy zwanej tarczą antykryzysową, nie będą stanowiły przychodu zwiększającego podstawę opodatkowania ani też nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Co oznacza, że w aspekcie określania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym są one neutralne.
Stanowisko takie wyraziło także Ministerstwo Finansów w objaśnieniach prawnych z dnia 19 czerwca 2020 roku, będących odpowiedzią na zapytanie Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców, które dotyczyło wydania objaśnień prawnych w zakresie art. 31zx w związku z art. 31zo ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r.
Teresa Warska
Źródła:
- https://rzecznikmsp.gov.pl/objasnienia-prawne/ (Dostęp z dnia 25.06.2020)
- Ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. 2020 poz. 374 z późn. zm.)
- Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. 2019 poz. 1387 z późn. zm. )
- Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. 2019 poz. 865 z późn. zm.)
