Faktura uproszczona
Faktura uproszczona to inaczej dokument, którego należność opiewa na kwotę nie większą niż 450 zł albo 100 euro oraz zawiera dane pozwalające na określenie dla poszczególnych stawek podatku kwoty podatku. Dodatkowo faktura ta jest specyficznym rodzajem dokumentu sprzedażowego, ponieważ nie zawiera wszystkich informacji, które są natomiast obowiązkowe przy wystawianiu zwykłych faktur.
Według przepisów prawa (art. 106e ust. 5 pkt 3 i ust. 6 ustawy o VAT) fakturę uproszczoną może wystawić każdy podatnik VAT czynny lub zwolniony. Nie jest ważne czy dokonał swojej rejestracji podatkowej, czy też nie. To czy dany podatnik wystawi fakturę pełną, czy uproszczoną zależy tylko i wyłącznie od niego. Nie ma żadnego obowiązku wystawiania faktury uproszczonej czy pełnej. Oznacza to, że podatnik nawet drobną sprzedaż udokumentować także pełną fakturą.
Jak wspomniano już wyżej, fakturę uproszczoną można wystawić w momencie, gdy kwota należności jest drobna i nie przekracza 450 zł.
- data jej wystawienia,
- kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób
- jednoznaczny identyfikuje fakturę,
- numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku,
- numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi,
- data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury,
- nazwa (rodzaj) towaru lub usługi,
- kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,
- kwotę należności ogółem.
- imienia i nazwiska lub nazwy nabywcy towarów lub usług oraz jego adresu,
- miary i ilości dostarczonych towarów lub zakresu wykonywanych usług,
- ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto),
- wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartości sprzedaży netto),
- stawki podatku,
- sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolniona z podatku,
- kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku - pod warunkiem jednak, że będą na niej zawarte dane, które pozwalają na określenie kwoty podatku dla poszczególnych stawek.
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT),
- sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej,
- sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju,
- sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju,
- sprzedaży, dla której na fakturze nie jest podawany numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej (numer NIP krajowy lub unijny), pod którym otrzymał on towary lub usługi,
- dostawy towarów i świadczenia usług, których miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (innych niż Polska), a osoba zobowiązana do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.
Oczywiście, że tak. Paragon może być również uznany za fakturę uproszczoną. Ponieważ paragon zawiera takie dane, jak: dane sprzedawcy, przedmiot transakcji, informacje o VAT. Jednakże należy jeszcze umieścić tutaj NIP nabywcy.
Należy tu także podkreślić fakt, że na podstawie faktury można dokonać odliczenia VAT, oznacza to, że gdy paragon zostanie uznany za fakturę uproszczoną i będzie można na jego podstawie dokonać odliczenia podatku naliczonego (jeżeli oczywiście dotyczy zakupów, które dają prawo do takiego odliczenia). Dany paragon będzie podstawą ujęcia w księgach rachunkowych operacji gospodarczej zakupu towarów lub usług oraz kwoty VAT naliczonego.
